Het moest er maar weer is van komen!! - Reisverslag uit Panama-stad, Panama van Odile Janssen - WaarBenJij.nu Het moest er maar weer is van komen!! - Reisverslag uit Panama-stad, Panama van Odile Janssen - WaarBenJij.nu

Het moest er maar weer is van komen!!

Blijf op de hoogte en volg Odile

30 Maart 2015 | Panama, Panama-stad

Het moest er maar weer eens van komen. Een nieuwe blog. De laatste is alweer een tijdje geleden. Suriname ging erg snel, Maar wat heb ik een geweldige tijd daar gehad. Voor mijn gevoel was het zelf nog niet klaar. Super leuke meiden in huis en erg lastig om afscheid te nemen van de Mozartstraat 118 en iedereen in Suriname. Na 5,5 maand werd ik door Brian onze vaste taxi chauffeur weg gebracht naar het vliegveld. Daar ging ik dan naar Curaçao. Tevens mijn eerste ervaring om alleen te vliegen. Van te voren had ik gedacht dat ik heel zenuwachtig zou zijn. Op het vliegveld merkte ik al snel dat het heel makkelijk ging en ik totaal geen last van zenuwen had. Eenmaal aangekomen op Curaçao werd ik opgehaald door een nicht van Sandra (collega van mama) . De eerste nachten verbleef ik in het huis van de moeder van Sandra. De eerste avond werd ik gelijk rond geleid. Na de dagen bij de moeder van Sandra waar ik super werd verzorgd verplaatste ik naar Conny’s huis. Bij Conny verbleef ik de rest van mijn dagen. Curacao was voor mij vooral relaxen. Ik stond er wel versteld van hoe verhollands curacao was. En ook zo anders dan Suriname. Op vrijdag was er een Full moon part daar moest ik echt heen volgens sas. Mirthe kwam me ophalen want die liep toevallig stage en samen met haar vrienden vertrokken we naar de full moon party. Een hele andere ervaring na het uitgaan in Suriname, Vuurwerk, muntjes alles. Was wel weer even wennen om op house te dansen haha. Erg leuk gehad en het was ook zeker leuk om Mirthe weer te zien na een half jaar. Een aantal dagen later kwam Che ook naar Curacao en hebben we samen uiteraard van de lekkere cocktails genoten terwijl Conny met haar band aan het optreden was. Uiteraard hebben we ook de stranden gezien. We kwamen aan bij een strand zonder bedjes en het was tevens ook een beetje vies. Als snel kwamen we er achter dat achter de schutting het marriot strand bevond (van het welbekende marriot hotel). We bedachten een plan Che zou eerst om de schutting heen zwemmen en ik zou de spullen door geven onder de schutting om vervolgens hetzelfde te doen als Che. Uiteraard verliep de uitwerking van ons plan iets minder goed dan we gehoopt hadden. Che kwam veilig aan de andere kant en met de spullen ging het ook best goed. Che liep helemaal blij het strand op tot dat er een security mannetje haar tegen hield. Ik kwam vervolgens ook nog de bocht om en zag che daar staan. Ik kwam bij der staan. Wat ik niet wist is dat Che al haar charmes in de strijd had gegooid en we uiteindelijk zonder problemen gebruik konden maken van de bedjes en het strand. (dit bespaarde ons 40 dollar). Dit moest ik gewoon even delen omdat ik het zo leuk vindt dat het ons uiteindelijk is gelukt. Na 10 dagen curacao ging mijn reis verder .
De reis ging naar panama met een tussenstop in Colombia. Deze vluchten verliepen heel relaxed tijdens allebei de vluchten had ik genoeg ruimte. De vlucht van Colombia naar Panama had ik zelfs 3 stoelen voor mij alleen. Niet verkeerd al zeg ik het zelf. Eenmaal in Panama aangekomen werd ik door een taxi naar mijn hostel gebracht. De volgende ochtend ontmoette ik al snel mensen. Met hun ben ik samen naar de panama kanaal gegaan. Erg interessant om te zien. Op vrijdag na een aantal mojito’s ging ik met een hele groep mensen van over de hele wereld het uitgaans leven van Panama city verkennen. Heel laat kon ik het niet maken want diezelfde nacht zou ik vertrekken naar de San Blas eilanden. Om 2:00 lag ik in mijn bed en om 4:30 ging gezellig de wekker al weer. Samen met Ursina een meisje uit Zwitserland vertrokken we om 5:00 naar de San Blas eilanden. Na ongeveer 3 uur rijden in een jeep waarbij de chauffeur af en toe bijna in slaap viel kwamen we aan bij de taxi boten. Vanuit daar wordt je met een boot naar jou desbetreffende eiland gebracht. Wat ze ons van tevoren niet hadden verteld was dat het nogal een heftig boot rit zou worden van 1,5 uur. Alles in de boot was helemaal doorweekt en met de boot vlogen we af en toe de lucht in. Gelukkig hebben we het overleeft. Eenmaal aangekomen op san blas island robinson bleek het echt slecht weer te zijn. De paradijselijke foto’s die je onder andere op google kan vinden van de san blas eilanden ;zagen wij niet helemaal terug. Een grijze lucht hing boven het eiland. En het heeft zelfs een aantal keer geregend. Wel hebben we heerlijke vis gegeten die die zelfde dag gevangen was. Tevens heb ik een trip gedaan naar een kuna(lokale inwoners) eiland. Dit was erg leuk om te zien, de mensen waren erg vriendelijk en de kinderen waren super schattig. In totaal zijn we 3 dagen op de San Blas eilanden gebleven. Na 1 nacht in Panama city vertrokken we naar Morillo. Een ontzettend mooie locatie voor een hostel. Aan het strand en de enige mensen die er op het strand te vinden waren, waren de mensen van het hostel. De avond van onze aankomst hadden we erg geluk. De golfen gaven groen licht door de plankton. Wanneer je op het strand zelf een stap zetten in het zand leek het net of er sterren op de grond kwamen. Echt onwijs mooi om te zien. Omdat Morillo nogal in the middle of nowhere is moesten we een stukje met de eigenaar mee rijden om boodschappen te halen. Op de terug weg reden we met een aar lokale mannen mee die heel trots waren dat ze Europese meiden in hun auto hadden. Dit betekende dat ze naar iedereen toeterden die ze kenden om ons te laten zien. Een erg grappige ervaring.Na Morillio ging in verder naar Santa Catalina. Een klein plaatsje in het zuiden aan de kust waar heel veel surfers komen. Hier ben ik een aantal dagen gebleven weer leuke nieuwe mensen ontmoet. Samen met een Deens meisje ging ik verder naar Boca Brava een prachtig eiland met heel weinig toeristen. De volgende dag gingen we op trip naar verschillende eilanden. Prachtige witte stranden met palmbomen en maar een enkele toerist. Vanaf daar gingen we verder naar een ander strand. Hier waren we de enige toeristen en een paar lokale mensen. Super leuk. Al snel boden ze een (ijskou) biertje aan. Wat fijn om een ijskoud biertje op een onbewoond eiland te drinken. Living the good life :D. Na Boca Brava zijn we samen verder gegaan naar Boquete dit is de plaats waar de 2 Nederlandse meisjes zijn vermist. Boquete staat ook bekend om een van de beste koffie ter wereld. Daar ben ik ook naar een koffie plantage geweest om het hele proces te bekijken. De opa van onze gids had vroeger een plantage. Hij vertelde erg trots waarom de koffie van boquete het beste is. De koffie uit boquete wordt voor duizenden euro’s verkocht en daarom zal je de koffie nooit terug zien in supermarkten. Voor de rest waren de tours in Boquete vooral heel duur helaas. We zijn daarom niet heel lang in Boquete gebleven. Na Boquete vertrokken we naar Bocas del Toro. Van te voren hadden we geboekt zodat we niet hoefden te zoeken naar een hostel. Met de boot vertrokken we vanaf het vaste land naar Bocas. Eenmaal in het hostel aangekomen wilden we graag inchecken. Er was alleen een probleem want we stonden niet in het systeem. Erg raar want we hadden van te voren geboekt en we hadden ook een mail hier over gekregen. Na een paar keer kijken naar de desbetreffende mail kwamen we er achter dat we voor mei hadden geboekt in plaats van maart. Helaas was het hostel ook nog is vol dus moesten we alsnog op zoek naar een ander hostel. Uiteindelijk vonden we een hostel aan het water. De volgende dag mocht ik gratis mee op een snorkel trip omdat ze iemand nodig hadden die in de buurt van de boot zou blijven. Geen probleem voor mij natuurlijk. Er waren super mooie vissen in allerlei kleuren en maten. De volgende dag zijn we met een catamaran tour gegaan. Hier genoten we erg van. Super aardige mensen aan boord. Die avond vertrok ik met een nachtbus richting Panama city. Het duurde maar liefst 12 uur. Nu zit ik mijn blog in een zonnetje te schrijven en te wachten totdat Roos in Panama aan komt, Wat een leven heb ik toch. Als verrassing ga ik haar ophalen van het vliegveld. Hopelijk komt mijn volgende blog iets sneller dan mijn vorige. Nog 1 maand voor de boeg en dan is het avontuur helaas al afgelopen, maar wat ben ik blij dat ik zoveel nieuwe mensen heb ontmoet en ga ontmoeten.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Odile

Actief sinds 13 Aug. 2014
Verslag gelezen: 9986
Totaal aantal bezoekers 13010

Voorgaande reizen:

11 September 2014 - 04 Mei 2015

Op avontuur in Suriname!

Landen bezocht: